شناخت عوارض كوهستان تپه : ارتفاعاتي كه كمتر از 600 متر ارتفاع دارند. كوه : توده اي مرتفع از يك سرزمين كه در منطقه أي توسط دشتها يا دره ها احاطه گردد وارتفاعش بيش از 600 متر باشد. صخره : سنگهاي بزرگ و يكپارچه ( تخته سنگهايي كه داراي شيب تند بوده و كمتر از يك طول طناب ارتفاع دارند). گرده : يالهايي كه شيب آنها تا اندازه اي زياد است و قسمتهاي تشكيل دهنده آن از سنگ وصخره باشد. ديواره : صخره هايي كه بيش از يك طول طناب ارتفاع دارند. يال : فصل مشترك دو سينه كش كوه در بالا ترين قسمت. خط الرأس : فصل مشترك دو دامنه وقتي يكديگر را در بالا قطع مي كنند و محل تقسيم آب باران است. خط القعر : فصل مشترك دو سينه كش كوه در پايين را دره يا خط القعر مي ناميم. گردنه : بلند ترين نقطه بين دو قله متوالي . شيب : هر سطحي كه با افق زاويه ايجاد كند شيب نام دارد.

انواع شيب

1- 5 الي 25 درجه شيب خفته.

2- 25 الي 75 درجه شيب تند.

3- 75 الي 90 درجه ديواره .

4- 90 به بالا شيب منفي . روش عبور از شيبهاي مختلف

1- شيب خفته : صعود از اينگونه شيب ها مستقيم مي باشد.

2- شيب تند : با صعود زيگزاك از تندي آن مي كاهيم.

3- ديواره : عبور از اينگونه شيب ها مستلزم آموختن قوانبن سنگنوردي و بكار گيري آنهاست.

4- شيب منفي : سخت ترين شيب هاست كه علاوه بر داشتن اطلاعات و مهارت كافي سنگنوردي داشتن عضلاتي قوي و بدني

چالاك لازمه صعود آنهاست. تذكر اين نكته لازم است كه ارتفاعات ايران عمومأ بر اثر تردد زياد كوهنوردان داراي پاكوبهايي است كه مالرو نام دارند و داراي شيب مناسبي نيز هستند كه بهترين مسير براي صعود به قلل مي باشند. گام برداري در كوه ( صعود )

1- بدن در هر حالتي بايستي بر سطح افق عمود باشد.

2-حتي المقدور تمامي كف پا روي زمين قرار گيرد , باستثناء شيبهاي تند كه با نوك پا گام بر مي داريم , استفاده از نوك پا موجب خستگي زودرس عضلات پا ميگردد.

3- آهنگ حركت يكنواخت , قدم ها يكسان و با ريتم منظم حركت ميكنيم.

4- ابتدا پنجه و بعد پاشنه پا روي زمين قرار ميگيرد.

5- در هر گام پاي تكيه گاه صاف سپس پاي بعدي از زمين برداشته شود ( نبايد با زانوي خم صعود كرد )

6- فاصله پاها نبايد از يكديگر زياد باشد.

7-تنفس از طريق بيني انجام شود زيرا تنفس از دهان باعث خشگي گلو, تشنگي و در هواي سرد سرماخوردگي و عفونت گلو ميگردد .

8- در شيب هاي تند و ارتفاعات بالا با هر گام دم و با گام بعدي عمل باز دم را انجام ميدهيم.

9- پس از هر يك ساعت حركت پنج دقيقه استراحت لازم است.

10- براي هر صعود مهم ترين مسئله تقسيم صحيح انرژي مي باشد. روش بازگشت

1- پا از زانو كمي خم و با انعطاف حركت ميكنيم.

2- ابتدا پاشنه و سپس پنجه پا را روي زمين قرار ميگيرد.

3- اگر شيب تند است , به روش پلكاني و از پهلو با بقل پا فرود ميآييم.

4- در شن اسكي ها , بايد بدن را كمي خم و پاشنه پا را در شن فرو كرده فرود ميآييم.