آشنایی با ورزش گلف

محمد ملاحسینی: گلف از جمله ورزش‌ها و بازی‌های فضای آزاد است که در آن بازیکنان به طور فردی یا تیمی به‌وسیله چوب‌های مخصوص توپ کوچکی را درون سوراخی در زمین می‌اندازند

به طور کلی گلف پرتاب یک توپ از نقطه آغاز بازی به درون یک سوراخ است که به‌وسیله یک یا چند ضربه پیاپی و بر طبق قوانین مشخصی صورت گرفته باشد.

تاریخچه گلف در جهان:
نشانه‌های اولیه رشته ورزشی گلف برمی‌گردد به سال 1413 در اسکاتلند و در آن زمان این رشته مختص شاهزاده‌ها و درباریان بود. در سال 1503 و پس از یک توقف حدودا 50 ساله بازی گلف برای همگاه آزاد شد.
اولین باشگاه گلف جهان در سال 1754 در سنت اندروز اسکاتلند تاسیس و در ایران نیز گلف از سال 1924 بازی شد.
بازی گلف یکی از پرطرفدارترین بازی‌های دنیا به حساب می‌آید. این بازی در عین سادگی یکی از مشکل‌ترین بازی‌های دنیا است. لازمه این بازی، تلفیق نیروی فکری و آمادگی جسمانی بازیکن است.
هدف عمومی بازیکنان گلف این است که چطور ضربات با ارزشی را ذخیره و حساب ضربات خود را پائین نگهدارند. چرخش صحیح و چوب‌گیری خوب، اصول بازی موفق است. یک بازیکن تمام عیار باید دارای 4 خصوصیت اصلی باشد: یکنواختی، خونسردی و آرامش، شعور عمومی و تمرکز حواس.
پیدایش گلف در ایران:
حدود سال 1304 همزمان با ورود اتباع خارجی به منظور کشف و استخراج نفت در مناطق نفتخیز جنوب کشور این ورزش وارد ایران شد. تا قبل از ملی شدن صنعت نفت هیچ ایرانی این بازی را انجام نمی‌داد و بازی گلف انحصاراً در دست خارجی‌ها بود.
در تهران نیز این رشته به صورت اختصاصی و در مجموعه ورزشی انقلاب از سال 1340 انجام شد.
پس از انقلاب تشکیلات ورزش گلف کشور از اردیبهشت سال 1370 در قالب یک کمیته آغاز به کار کرد و با توسعه فعالیت‌های خود رسماً به عنوان فدراسیون گلف جمهوری اسلامی ایران معرفی و در لیست فدراسیون‌های رسمی کشور قرار گرفت.
این فدراسیون در سال 1996 میلادی به عضویت شورای جهانی گلف درآمد و بعدها با کنفدراسیون گلف آسیا و اقیانوسیه نیز مرتبط شده است.
زمین و تجهیزات گلف:
زمین گلف حدود 30 تا 40 هزار متر مربع وسعت دارد. برای بازی گلف کفش ویژه میخ‌داری نیاز است تا به هنگام ضربه زدن پای بازیکن نچرخد. لباس گلف هم برای راحتی حرکت بدن و از جنس مخصوص درست شده است.
زمین استاندارد گلف داری 18 حفره است. فاصله حفره‌ها از نقطه شروع و از یکدیگر متفاوت بوده و معمولاً بین 100 تا 600 یارد متغیر هستند که در این فواصل موانع گوناگونی از قبیل موانع آبی و شنزار و چمنزارهای بلند و پرپشت طراحی و گنجانده شده است.
برای گلف‌بازی ساک ویژه‌ای نیاز است تا 14 چوب گلف را در خود جای دهد. این ساک در زیر خود چرخ‌هایی دارد که به گلف‌باز اجازه می‌دهد تا ساک و چوب‌های خود را به راحتی در سراسر زمین به همراه ببرد. هر کدام از این چوب ها برای زدن ضربه‌های گوناگونی به کار می‌روند. هر بازی گلف بین 4 تا 5 ساعت طول می‌کشد و دارای قوانین ویژه‌ای است.
ویژگی‌های ورزش گلف:
بازی گلف در فضای باز و عموماً در بین درختان و چمنزارها با پستی و بلندی‌های طبیعی انجام می‌شود که این امر باعث آسایش و آرامش درونی فرد می‌گردد.
وجود حداکثر اکسیژن و نور طبیعی در محل بازی گلف به ارگانیسم بدن این اجازه را می‌دهد که کلیه دستگاه‌های حیاتی به خوبی انجام وظیفه نموده و در این حالت طبیعتاً قدرت اندیشه و تصمیم‌گیری به مراتب بیشتر از زمان‌ها و مکان‌های دیگر است.
امکان انجام این ورزش از سنین کودکی تا کهنسالی وجود دارد، هر چند که تحرک لازمه جوانی است مع‌الوصف قابلیت استمرار و تکرار مداوم و آهسته این ورزش آمادگی جسمانی را تا سنین بالا حفظ می نماید.
گلف فعالیتی بسیار مناسب برای کهنسالان می باشد زیرا روند اجرا و انجام این ورزش عاری از حرکات تند وفشارهای نامنظم بر اندامها و عضلات بر خلاف ورزشهای دیگر می‌باشد.
مسافت طی شده در ورزش گلف حدود 8 کیلومتر با زمان متوسط 3 الی 4 ساعت است که این حجم فعالیت با توجه به زمان آن فعالیتی ایده آل برای افراد مسن می‌باشد.
طی مسیر در ورزش گلف همراه با انگیزه و هدف است از این رو ورزشکار گلف باز همواره انگیزه ای تازه برای طی مسیر دارد و به همین دلیل احساس خستگی و بی حوصلگی نمی‌کند.
بازی گلف موجب افزایش کیفی دقت و مهارت می شود، بطوریکه پس از زدن ضربه، بازیکن مسیر توپ را ردیابی نموده و نقطه فرود آن را دقیقاً زیر نظر می گیرد، این عامل موجب تقویت زاویه دید، تشخیص دقیق جهت حرکت و قوه بینایی بازیکن می‌شود.
زدن ضربه مطلوب در ورزش گلف نیاز شدید به هماهنگی عصبی و عضلانی همراه با تمرکز مطلوب دارد.
طی مسیرهای متفاوت و زدن ضربات مختلف در گلف موجب اصلاح ناهنجاری‌های ذهنی، پراکندگی فکری و عدم تمرکز موجود در افراد مبتلا به است. به این جهت این ورزش خاصیت درمانی نیز دارد، ضمن اینکه یک گلف باز در نهایت به فردی پر حوصله و با صبر واستقامت تبدیل خواهد شد که از تصمیم گیریهای عجولانه خودداری می نماید و شاید به این دلیل است که ورزش گلف مورد علاقه سیاستمداران و دیپلمات‌ها می‌باشد.
اصولاً ورزشکاران گلف را داور همراهی نمی کند و قضاوت به عهده ورزشکاران است که این امر موجب گردیده تااصول اخلاقی حاکم بر میادین ورزشی همراه با رعایت حقوق یکدیگر، نزاکت و احترام متقابل و همچنین موجب تقویت حس اعتماد و اطمینان به دیگران شود.
شیوه مبارزه یامسابقه در ورزش گلف رو دررو نیست به عبارت دیگر در ورزش گلف بازیکنان در مقابل هم نیستند بلکه در کنار هم و هر فرد صرفاً برای افزایش توانایی خودش تلاش می کند در حقیقت حریفان را با معیار توانایی شخصی و افزایش مهارت می آزمایند نه با غلبه بر دیگران.
ورزش گلف یک ورزش خانوادگی محسوب می شود و تمام اعضای خانواده می توانند بدون هیچگونه محدودیتی به تمرین گلف بپردازند زیرا پوشش لباس ورزشکاران این رشته بطور کاملاً مطلوبی می باشد که این موضوع بویژه به منظور توسعه و تعمیم ورزش بانوان که تا حدودی در مکان‌های باز ورزشی محدودیت دارند، بسیار ارزنده و قابل توجه است.
 

تعاریف:
قوانین بازی گلف بر اساس تعاریف آن نوشته شده است. آگاهی از روابط تعریف شده، به کاربرد صحیح قوانین کمک خواهد کرد. این تعاریف شامل موارد زیر است:
تینگ گراند: محل شروع میدان است که با 2 تی مارکر مشخص می‌شود.
به سمت گرین: همه منطقه بازی گلف (مسیر گلف) به استثنای تینگ گراند و پاتینگ گرین میدان‌های طی شده که شامل فیروی، راف، بانکر و هزارد (رو به رو یا جانبی) است. بانکر و موانع آبی است که می‌تواند رو به رو یا جانبی باشد.
پاتینگ گرین: منطقه‌ای مخصوص است برای غلتاندن و دارای حفره‌ای است.
اوت آو باند: زمینی است که بازی در آن ممنوع است، به عبارت دیکر جزء مسابقه نیست..
موانع بی اثر: اشیاء طبیعی مانند سنگ‌ها، برگ‌ها، و سرشاخه ها مشروط به این که آزاد باشند، درگیر در خاک یا چمن نباشند، روییده نباشند، تعبیه و محکم نشده باشند و به توپ گیر نکرده باشند، موانع بی‌اثر تلقی می‌شوند.
موانع: اشیای ساخت دست انسان به استثنای اشیایی که اوت آو باند را معلوم می‌کنند..
آب پیش بینی نشده: هر انباشتگی موقت و گذری آب در مسیر مسابقه که قبل یا بعد از این که بازیکن در پشت توپ قرار بگیرد قابل دیدن باشد. مثل شبنم، برفک و برف آب پیش بینی نشده نیستند.
زمین تحت تعمیر: شامل هر قسمت از مسیر مسابقه است که توسط هیات بررسی مشخص شده باشد.
 

قوانین بازی گلف:
قبل از اینکه بازی را آغاز کنید قوانین محلی را روی کارت اسکور بخوانید.
یک علامت شناسایی روی توپتان بگذارید. بسیاری از گلفرها با همان مارک توپ بازی می‌کنند و اگر شما نتوانید توپتان را شناسایی کنید گمشده محسوب می‌شود.
کلاب‌هایتان را بشمارید. حداکثر می‌توانید 14 کلاب همراه داشته باشید.
در طول بازی، از کسی راهنمایی و پیشنهاد نخواهید به جز همبازیتان و همچنین هیچ پیشنهادی به هیچ کس ندهید به جز همبازیتان.
در طول یک میدان نمی‌توانید هیچ ضربه تمرینی داشته باشید.
ضربه زدن از روی تی: تی را بین 2 نشانگر تی قرار دهید و نه در جلوی آنها. می‌توانید تی را حداکثر در فاصله‌ای به طول 2 کلاب پشت خط جلویی نشانگرهای تی قرار دهید و ضربه بزنید.
ضربه زدن به توپ خارج از این منطقه: در مچ پلی جریمه‌ای ندارد اما رقیب شما می‌تواند از شما بخواهد که دوباره آن ضربه را بازی کنید و در استرک پلی شما حتما 2 ضربه جریمه می‌گیرید و سپس باید از منطقه صحیحی بازی کنید.
بازی کردن توپ: توپ را از همان جایی که افتاده است بازی کنید. جای توپتان، منطقه مشخص شده سوئینگتان یا خط و مسیر بازیتان را با حرکت دادن، خم کردن یا شکستن هر چیزی که ثابت یا روییده است تصحیح نکنید مگر طبق قوانین.
چیزی را به سمت پایین فشار ندهید یا این که وضعیت بهتری ایجاد نکنید.
اگر توپ شما در یک بانکر یا یک واتر هزارد قرار بگیرد، زمین بانکر یا زمین یا آب داخل واتر هزارد را تا قبل از داون سوئینگ لمس نکنید.
توپ باید کاملا ضربه بخورد و نباید فشرده و یا برداشته شود. به عبارت دیگر در این منطقه کلاب شما نباید با زمین برخورد کند. در صورت تماس، 2 ضربه جریمه دریافت می‌کنید.
بازی با یک توپ اشتباه (به جز در یک هزارد): در مچ پلی شما آن میدان را از دست می‌دهید. در استروک پلی 2 ضربه جریمه می‌گیرد و سپس باید توپ صحیح را بازی کنید.
بازی با یک اشتباه در یک هزارد: جریمه‌ای ندارد. زیرا در هزارد نمی‌توانید علف‌ها را کنار بزنید.
 

قوانین کلی گلف:
قوانین کلی گلف عبارتست از 34 قانون مدون به اضافه تعداد زیادی تبصره، متمم و استثناء:
آبانس (هندی کپ): هندی کپ یا امتیاز تعادلی، بازیکنان سطوح مختلف را قادر می‌سازد که با یکدیگر به رقابت بپردازند. هندی کپ بر اساس تعداد ضرباتی که بازیکن در یک دور بازی از پار تجاوز می‌کند تعیین می‌گردد. ماکسیمم هندی کپ برای آقایان 36 و برای خانم‌ها 40 می‌باشد. هندی کپ بر اساس میانگین 3 دور بازی تعیین می‌شود..
زمین استاندارد گلف: استاندارد گلف شامل 18 حفره و 3 نوع پار و جمع تعداد ضربات 72 می‌باشد.
محوطه شروع: محوطه‌ای مسطح با چمن درو شده و کوتاه است که اولین ضربه از این محوطه بازی می‌شود.
محوطه موانع: این موانع در مسیر حفره‌ها به نحوی طراحی شده که هر یک از مسیرها را به طور متفاوتی مشکل و رقابت برانگیز می‌کند.
محوطه عادی زمین: این محوطه تمام مسیر از نقطه شروع تا حفره را در بر می‌گیرد و در اطراف مسیر محوطه‌هائی از چمن‌های پرپشت و درو نشده وجود دارد..
هدف بازی: هدف بازی انداختن توپ به ترتیب در حفره‌های 18 گانه با استفاده از چوب‌های متفاوت و زدن کمترین تعداد ضربات می‌باشد.
بازی‌ها بصورت انفرادی، 2 نفره، 3 نفره و نهایتاً 4 نفره انجام می‌شود. اساساً دو نوع بازی متفاوت وجوددارد یکی رقابت‌های ضربه‌ای و دیگری بازی‌های مسابقاتی که در این نوع بازی، بازیکنی که بیشترین تعداد حفره را بدست می‌آورد و در بازی‌های ضربه‌ای بازیکنی که مسیر بازی را با کمترین تعداد ضربات طی کند، برنده بازی خواهد بود.
گرین: محوطه اطراف حفره را گرین می‌گویند و دارای چمن یکدست و کوتاه شده‌ای است.
حفره: قطر حفره 5/4 اینج (43/11 سانتیمتر) و عمق آن حداقل 4 اینچ (16/10 سانتیمتر) است.
چوب پرچم: پرچم برای مشخص کردن مکان حفره در آن گذارده می‌شود و معمولاً رنگ آن .قرمز است.
چوب‌های گلف: اصولاً 3 نوع چوب گلف وجود دارد: چوبی، آهنی، پاتر. بر حسب اینکه شات دارای چه خصوصیاتی باشد برای زدن آن نوع چوب از نظر بلندی دسته و زاویه صفحه فرق می‌کند. هر چه زاویه صفحه بیشتر باشد ارتفاع شات بیشتر خواهد بود. به این زوایه اصطلاحاً لافت چوب می‌گویند.
ست کامل گلف شامل 14 عدد چوب، 4 عدد وود، 9 عدد آهن و یک عدد پاتر است.
توپ: توپ گلف از لاستیک با روکش خارجی پلاستیکی ساخته شده و سطح آن برای دقت نشانه‌روی و برد بیشتر دارای شیارهایی مخصوص است.
لوازم جانبی: ساک‌های گلف در اندازه و وزن‌های متفاوت و با جنس‌های گوناگون وجود دارد.
پایه توپ: پایه توپ برای ضرباتی است که بازیکن می‌تواند اولین بار ضربه هر حفره را از روی آن شروع کند. دیگر لوازم گلف عبارتند از: علامتگذاری محل توپ. چتر.
 

آداب بازی گلف:
آداب بازی به همان اندازه که برای خود بازی اهمیت قائل است رعایت حق تقدم و ادب را هم مهم می‌داند. نکات زیر قانون نیستند اما رعایت آنها در بازی اهمیت بسیاری دارد:
هنگام آماده شدن بازیکن تا پایان سوئینگ نزدیک او نایستید و حرکت و صحبت نکنید.
تا زمانی که گروه جلویی از مسیر خارج نشده بازی را شروع نکنید.
همیشه بدون تاخیر بازی کنید و پاتینگ گرین را همراه با افراد گروه ترک کنید.
از گروه‌های سریع‌تر دعوت کنید بازی را زودتر از شما انجام دهند و کنار بروید تا آنها عبور کنند.
چمن‌های کنده شده را در هنگام بازی سر جایشان قرار دهید و جای پاها را در بانکرها هموار کنید.
روی خط پات بازیکنان دیگر قدم نگذارید و راه نروید.
کلاب‌ها را در پاتینگ گرین نیندازید. (پرتاب کردن کلاب توسط بازیکن عصبی کاری زشت و زننده است)
میله پرچم پاتینگ گرین را با دقت سر جایش بگذارید و بعد از برداشتن میله پرچم آن را به آهستگی خارج از پاتینگ گرین قرار دهید.