بيمارى خطرناكى كه غارنوردان و غارشناسان ممكن است به آن مبتلا شوند معروف به هيستوپلاسموز (Historplasmose) است. به اين بيمارى بيمارى فراعنه نيز گفته اند. اين بيمارى بگفته ميشل سيفر ( Michel Siffre) يكى از غارشناسان و زمينشناسان مشهور فرانسه است براى غارنوردان خطرناكتر از مارها و جانوران وحشى است. مشاهده نشان داده شده است كه اكثر مصر شناساني (Egyrtologues)كه گور تانخامون(Toutankhamon) را در مصر كشف و در حفريات و خاكبردارى آن شركت كرده بودند، بر اثر ابتلا به بيمارى خطرناكى در گذشتهاند.
امروزه تصور مىكنند كه اين بيمارى بر اثر وجود نوعى قارچ ميكروسكوپى بيماريزا، بنام هيستوپلاسماكاپسولاتوم (Histoplasmacapsulatum) ايجاد مىشده است. دانشمندان امريكايى، به ويژه (Eugeniode Bellasdpietri) ثابت كرده اند كه اين قارچ در بسيارى از غارهاى نواحى گرم، در گردو غبار و خاك وجود دارد. هاگهاى اين نوع قارچ بر اثر دمزدن و تنفس هواى آلوده به اين گردو غبار و خاك وارد بدن انسان ميشود و توليد اين بيمارى خطرناك و مهلك را ميكند. هيستوپلاسموز به دو شكل وجود دارد: يكى از شكلهاى ملايم و بيزبان (Benigne) و ديگرى بيمار شديد و خطرناك (Visulente) است. نوع اول بى خطر بوده و برخلاف، بر اثر منقبض شدن، موجب كاهش اثرات زبان آور نوع دوم ميشود. ولى نوع دوم بسيار خطرناك است و بطور برق آسا در مدت چند روز انسان و به ويژه جوانان را از پاى در مياورد.
اين حادثه ناگوار براى خود Eugemio، در سال 1952، هنگام مراجعت از غارى آلوده به اين نوع قارچ روى داد. او زندگى خود را مديون معالجه و مداواى سريع و حتى تصادف و اتفاق ميداند. زيرا تا سال 1952، هنوز راه جلوگيرى از اين بيمارى و مداواى افراد مبتلا به آن را نشناخته و نميدانستند. او كه در 3 ژانويه 1939 در نيس فرانسه متولد شده است و از 13 سالگى به غارنوردى و غارشناسى پرداخته و موفق به كشف چندين صد غار در فرانسه و كشورهاى خارج گرديده و ضمناً در رشته زمينشناسى به كشفيات ارزنده اى در چينه شناسى دست يافته است و در 23 سالگى بيش از 30 گزارش علمى در ارتباط با آكادمى علوم و انجمنهاى دانشمندان در كنگرههاى ملى و بينالمللى انتشار داد. مدت 13 سال شاگرد آكادميسين JacquesBaurcast بود و در نزد او به مطالعه و آموختن زمينشناسى ديناميك و اقيانوس نگارى اشتغال داشت و صاحب تاليفاتى در غارشناسى و بويژه درباره استفاده از غارها براى تمرين فضانوردان در امر تمرين استعداد روانى و تحمل زندگى در تنهايى و بى اطلاعى از چگونگى گذشت زمان است. دكتر عبدالكريم قريب ترجمه از كتاب: Dans les alimes de la terre تاليف: ميشل سيفر