در استان کرمان در نزدیکی گرمترین نقطه ایران (کهنوج) و کمی آن طرف تر گرمترین نقطه کره زمین (شهداد)، کوهی است با هوایی بسیار خنک در تابستان و سرد در زمستان که عنوان سردترین نقطه ایران را به خود اختصاص داده است.این کوه دومین قله از رشته کوه های مرکزی ایران و عاری از هر گونه پوشش درختی می باشد. دره معروف این کوه بنام آدری (مسیر اصلی صعود قله) دارای زیباترین چمنزار ایران هست. نحوه صعود از این دره در نوع خود بی نظیر است، که در ادامه مفصل توضیح خواهم داد.بیشترین تراکم چشمه در یک کوه را در این دره میتوان دید. چشمه های پی در پی، پرآب، گوارا و سرد که در نهایت تشکیل رودخانه ای خروشان می دهند.

در دامنه شمالی کوه لاله زار شهری خوش آب و هوا به همین اسم با درختان میوه فراوان و مزارع گل گلاب با ارتفاع متوسط 3000 متر آرمیده است.همه طراوت و زیبایی این شهر و روستاهای همجوار اطراف لاله زار، ثمره همسایه بودن با این کوه با شکوه هست.

این همه زیبایی، باعث شده بود که صعود به قله لاله زار و بازدید از شهر سرسبز لاله زار در گاهنامه بهار باشگاه شیراز جوان گنجانده شود.

برنامه صعود نیمه خرداد 95 در نظر گرفته شده بود، یک هفته قبل از این تاریخ، هماهنگی های لازم بعمل آمد. در تاریخ مذکور دو گروه از باشگاه عازم منطقه کرمان می شد. گروه چهارنفری اول متشکل از آقای زره پوش بعنوان سرپرست و اینجانب عباسی مسوول فنی و برنامه ریزی و آقای اسعدیان،هماهنگی و تدارکات و استاد پورعباس از گروه دارابگرد، مهمان و راهنما، با یک خودرو شخصی جهت اجرای دو برنامه صعود به قله های لاله زار و هزار از شیراز عازم کرمان شده و گروه هشت نفری دوم به سرپرستی آقای فتحی با مینی بوس جهت صعود قله هزار به کرمان عزیمت نمودند.

ما عصر روز چهارشنبه 12 خرداد به قصد این دو صعود فشرده و مفرح بالای 4000 متر ، از شیراز به طرف پلیس راه فسا حرکت کرده و آقای پورعباس را در آنجا سوار کردیم و به طرف قطرویه و شب مانی در این شهر ادامه مسیر دادیم.

شبی آرام و خنک را در یک پارک قطرویه سپری کردیم. پنج شنبه 8صبح، صبحانه را در سیرجان صرف نمودیم از مسیر سیرجان – بردسیر، به طرف لاله زار حرکت نمودیم.طبق برنامه صعود لاله زار را باید قبل از هزار انجام می دادیم.

در مسیر لاله زار، بازدیدی هم از مزارع گل گلاب این شهرستان داشتیم و زمان کوتاهی را درمیان گلهای محمدی که در حال چیده شدن بودن سپری کردیم. از آنجا به طرف شهر لاله زار و سپس سد لاله زار رفتیم، از کنار سر گذشتیم و به محل یورد عشایر با ارتفاع حدود 3100 متر رسیدیم.

ساعت 11 خودرو را در این محل پارک نمودیم و پس از آماده شدن راس ساعت 30/11،با استعانت از آفریدگار لاله زار، برنامه فشرده و نسبتاً سنگین صعود به قله لاله زار را در نصف روز شروع کردیم.

طبق برنامه ریزی انجام شده، باید صعود به لاله زار را به صورت فشرده و بدون توقف و شب مانی در کوه انجام می دادیم. به هیمن لحاظ، لوازم شب مانی را داخل صندوق ماشین قرار دادیم و با یک وعده غذا و لباس گرم، برنامه صعود را از اول دره آدری شروع کردیم.

طبق پیش بینی حدود 2 الی 3 ساعت از مسیر برگشت را به تاریکی شب مواجه می شدیم.

ظاهرا ما تنها گروهی بودیم که در منطقه حضور داشتیم و بنا شد پس از صعود قله، شب را در کنار سد سپری کنیم.دره آدری مسیر یک رودخانه پرآب با چشمه های فراوان و در بیشتر نقاط پوشیده از چمنزار، گل و پونه می باشد.این دره مستقیم تا زیر قله ادامه دارد.

از اول تا آخر مسیر، از سمت راست رودخانه حرکت نمودیم . حدود 5 ساعت زمان لازم داشتیم تا به انتهای دره برسیم. مسیری که درحال پیمایش بودیم با شیب ملایم و در بعضی نقاط کمی شیب تند، همچنان ادامه داشت. پس از سه ساعت در یک چمنزار بسیار زیبا در کنار چشمه گوارایی، حدود نیم ساعت نماز ظهر و عصر را بجا آورده و استراحت کردیم.

در تمام مسیر دره موبایل آنتن نمی دهد. هوا آفتابی ولی بسیار خنک بود،حدود ساعت 30/16 به انتهای دره یعنی جایی که دره کامل باز می شد و سرچشمه های اولیه رودخانه بود رسیدیم.

اطراف این محيط را 12 قله بزرگ و کوچک احاطه نموده اند. قله اصلی و فرعی در سمت راست محوطه 12 قله قرار دارد.

ارتفاع قله اصلی حدود 4360 متر می باشد. در طول پیمایش دره، حدود 900 متر تغییر ارتفاع حاصل می شود. از محوطه 12 قله، یا دامنه قله، حدود یک ساعت زمان لازم داشتیم تا به قله برسیم. دمای دامنه 12 درجه سانتیگراد بود. حدود ساعت 30/17 گروه به قله رسید. اینجا قله لاله زار، همسایه کوچکتر هزار می باشد. دومین قله کوه لاله زار به نام "کوشا" با 15 متر ارتفاع کمتر خود نمایی می کرد.

از بالای این قله می شود هزار تنومند را زیرآفتاب غروب مشاهده نمود.

روستاهای غنوده در دامان لاله زار، زیبایی خاصی دارند. برای لذت بردن از فضای قله، زمان کم بود. باد شدیدی در قله می وزید.

فرود باید سریع انجام می شد. کم کم خورشید عصر نیمه خرداد به آخر می رسید. به لطف خدا پس از 6 ساعت صعود، همه خوب و سرحال بودیم. مسیر فرود و برگشت ما، تازه شروع می شد. ساعت 20هوا کاملاً تاریک شد. ما نیمه راه برگشت بودیم هد لامپ ها را روشن کردیم صدای خروشان رودخانه لحظه ای قطع نمی شد. طبیعت لاله زار بکر و زیباست.

ساعت 21 یک گروه که در اوایل دره کمپ زده بود را دیدیم کمی جلوتر یک گروه 40 نفری با جنگلی از لامپ های پیشانی در آن طرف رودخانه دیدیم که به اشتباه در حال صعود بودند.

مشخص بود با دیدن ما خوشحال شدند.چون یک نفرشان به طرفمان آمد و راهنمایی های لازم را گرفت. امکان عبور از رودخانه و در مسیر درست قرار گرفتن خیلی برایشان سخت بود. به هر حال خداحافظی کردیم و سریع مسیر برگشت را ادامه دادیم.

ساعت 22 به جاده خاکی ماشین رو اول دره رسیدیم پس از نیم ساعت یعنی راس ساعت 30/22 پس از 11 ساعت کوهپیمایی به خودرو رسیدیم.

با ماشین به طرف سد حرکت کردیم در کنار سد پس از ادای فریضه ی مغرب و عشاء، شام مختصری صرف شد. در دو تخته چادر، شبی آرام و خنگ را سپری کردیم.

8 صبح آدینه 14 خرداد 95 در کنار سد لاله زار صبحانه مفصلی شامل 14 تخم مرغ با ادویه و سبزیجات معطر، رطب، خربزه و پنیر صرف شد. "جای شما خیلی سبز بود".

ساعت 10 برنامه زیبا، فشرده و قدرتی لاله زار به پایان رسید. حالا ساعت 11 صبح آدینه با حساس رضایت و خشنودی از اجرای قدرتمندانه این صعود، شهر لاله زار را به قصد راین و اجرای صعود هزار ترک نمودیم.

این برنامه نسبتاً سخت و مفرح به همت والا و مثال زدنی آقایان پورعباس و زره پوش اجرا شد.

چرا که با حدود 64 سال سن نقطه اتکاء ما دو نفر جوان گروه بودند. ما از استقامت و صبوری ایشان روحیه و انرژی می گرفتیم؛ برخودم لازم می دانم از هر دو نفر این بزرگواران نهایت سپاس را داشته باشیم و از آقای اسعدیان نیز سپاسگزارم و اگر تشویق، همکاری و راهنمایی استاد کرمی نبود،شاید این برنامه هرگز اجرا نمی شد. از ایشان هم سپاس فراوان دارم.

                                                                              باشگاه فرهنگی ورزشی شیراز جوان

                                                                                        عبدالرسول عباسی