نوع برنامه : اکتشاف غار

سرپرست : آقای نادر کرمی

نوع غار : گسلی از نوع بین لایه ای آهکی  - باستانی                     

ارتفاع دهانه از سطح دریا : 1824 متر

طول و عرض جغرافیایی : 29° 1'47.70"N و  53°17'33.80"E

زمان کافی برای بازدید غار : دو ساعت

فاصله تا شیراز : حدود یکصد کیلومتر

عکاس : نادر کرمی، میثم علی ویسی

کروکی : شاهپور امرالهی، مرتضی سرمست

گزارش کتبی : شرکان شریفی

گزارش شفاهی: شاهپور امرالهی

همنودان حاضر در برنامه : نادر کرمی، مرتضی سرمست ، فریدون خسروی، محمدرضا ثابت، امین ثابت، شرکان شریفی، حسین حسینی نیک، شاهپور امرالهی، پیمان عزیزی، میثم علی ویسی

آدرس : از شیراز به طرف فسا، چهار کیلومتر بعد از سروستان، دو راهی مومن آباد را به سمت خاوران ادامه می دهیم بعد از حدود بیست کیلومتر رانندگی دقیقا روبروی نیروگاه گاز، سمت راست جاده خاکی را  پیش میگیریم و پس از چهار کیلومتر به تنگه ای میرسیم، دهانه غار در تنگه به دلیل قرار داشتن درارتفاع قابل مشاهده است .

طبق اطلاع قبلی از رویت دهانه غاری توسط آقای محمدرضا ثابت در حومه سروستان در تاریخ دوشنبه 9/2/1392 ساعت شش بامداد به اتفاق سرپرست برنامه آقای نادر کرمی و اعضا تیم فنی و آقای ثابت از شیراز به طرف سروستان حرکت کردیم پس ازگذشت یک و نیم ساعت رانندگی به محلی در نزدیکی غار که جای مناسبی برای صرف صبحانه رسیدیم. پس از صرف صبحانه ابزار مورد نیاز را از داخل ماشین برداشتیم و به طرف دهانه حرکت کردیم. بعد از یک ربع پیاده روی جلوی دهانه رسیدیم. دهانه غار در ارتفاع ده متری بود و دسترسی از بالا امکان پذیر نبود. تصمیم گرفتیم مسیر را صعود کنیم تا به دهانه برسیم.

مسیر توسط آقای مرتضی سرمست با ابزار گذاری صعود شد و پس از ورود به غار جای مناسبی برای کارگاه بلوکه پیدا کردند و کارگاه را برپا کردند و سپس اعضای تیم فنی یکی  پس از دیگری صعود کردند. برعکس غارهای دیگر که معمولا با فرود شروع میشود این غار با صعود شروع می شد و با صعود ادامه می یافت. پس از رسیدن به کارگاه اول که حدود ده متری دهانه بود مسیر مستقیم با شیب زیاد ادامه می یافت.

طول دوم که حدود بیست متر بود صعود نیز بدین ترتیب صعود کردیم و به تالاری رسیدیم که از روبرو به تالار کوچکتری می رسید مسیر سمت راست که هم شیب تندی داشت و هم بسیار ریزشی بود را بالا رفتیم تا به چاهی رسیدیم. پس از احداث کارگاه دو نفر از دوستان فرود رفتند و پس از بیست متر فرود اعلام کردند که به انتهای چاه رسیدند. مدتی را صرف بازدید و عکاسی از زوایای مختلف غار و کشیدن کروکی کردیم.

 غار از نظر تزئینات آهکی ضعیف بود و با اینکه مسیر اصلی غار مرطوب بود چکنده و چکیده های کم و کوچکی به چشم می خورد. نیمی از ورودی اصلی غار با سنگ ساروج بسته شده بود و جنبه تاریخی داشته از این رو مشخص بود قبلا افراد سود جو وارد غار شده بودند و طناب های پلاستیکی ثابتی که البته خیلی هم خطر ناک بود هنوز بجا مانده بودند. بعد از حدود دو ساعت با نصب کارگاه فرود از غار خارج شدیم. بیرون غار ناهار خوردیم و پس از آن راهی شیراز شدیم .