صعود به قله رنج

کوه رنج از جمله کوههای فارس در فاصله 90 کیلومتری شمال غرب شیراز واقع گردیده است.

طول این کوه حدود 7 کیلومتر دارای دو قله که بلندترین آنها با ارتفاعی حدود 3720 متر می باشد. قله جنوبی را رنج کوچک و قله شمالی را که ارتفاع کمتری دارد بنام گمبیل یا قله فرعی یا چویلی می نامند.  رنج دومین کوه بلند  استان فارس در منطقه سپیدان می باشد دو راه مهم دسترسی به کوه رنج وجود دارد که معروف ترین آن مسیر سه چاه یا پناهگاه شادروان سعید لقمانی واقع در 9 کیلومتری جاده سپیدان بطرف آبشار مارگون  می باشد.

راه دوم قبل از سپیدان بطرف روستای برشنه و شش پیر می باشد.

جمعه 24 خرداد 92 ساعت 5 صبح از پارک خلد برین شیراز به اتفاق سرپرست آقای زره پوش، مسئول فنی آقای رعنایی و آقایان چابک، رنجبر، هاشمی و بنده عباسی و خانم ها رستگار، غلامی و اکبری توسط یک خودرو ون با 40 دقیقه تاخیر عازم سپیدان گردیدیم.

گروه 9 نفره ما ساعت 20/7 دقیقه اول جاده خاکی رنج پیاده شد 25 دقیقه پیاده روی کردیم و به پناهگاه با در و شیشه های شکسته رسیدیم. از آنجا بطرف چشمه آب سرد یا گور خصمون واقع در دامنه کوه رنج رسیدیم. این چشمه آب بسیار خنک و گوارایی دارد که در فصل بهار عشایر در اطراف آن اطراق می کنند.

دور نمای قله های رنج بسیار خشن و دست نیافتنی به نظر می رسد اوایل خرداد بهار رنج شروع میشود. و اکنون دامنه های آن با گلهای رنگارنگ بسیار جذاب و سرسبز می باشد طوری که شیب تند 45 درجه ای دامنه قابل توجه نمی باشد. از چشمه آب سرد دو راه دسترسی به قله که از همه نزدیک تر می باشد وجود دارد. راه اول (معروف به آبپخش و یا شادروان مهرزاد قنواتی زاده ):از چشمه بطرف صخره های شمالی که پوشیده از درختان ول میباشد و از آنجا بطرف قله فرعی و سپس آبپخش و رسیدن به قله ، این مسیر سنگ نوردی ندارد.

مسیر دوم (معروف به شادروان سعید لقمانی) یا دروازه از چشمه به طرف قله اصلی و از کنار قله بالای قیف  یک مسیر صخره ای است که دربالای آن دو عدد رول بولت که در سالها قبل نصب شده به دروازه می رسد این قسمت حتماً باید بکمک طناب  و حمایت طی شود. بعد از این مسیر و یک سنگنوردی کوتاه در ارتفاع 3500 متری یک مسیر سنگ لاخی با شیب تند وجود دارد(دروازه) که طنابی حدود 90 متر توسط چند تن از کوهنورد نصب شده تا راحت تر بتوان از دروازه عبور کرد و از آنجا به قله رسید.

پس از شستشوی دست و صورت و پر کردن بطری ها از آب چشمه صعود را از مسیر لقمانی ادامه دادیم و راس ساعت 10/12 بعد از 5/4 ساعت هر 9 نفر به سلامت به قله رسیدیم. در آنجا تعداد زیادی کلاغ از هوای قله لذت می بردند.

به دلیل شرایط خاص دمایی و بارش شدید برف، ساختار این کوه شکننده با پرتگاه های عمیق میباشد.

بعضی سنگهای بزرگ ممکن است با کمترین فشار جدا شوند. صعود به قله رنج احتیاج به راهنمایی خبره و کار بلد دارد.

فرود ما از مسیر آب پخش انجام شد. مسیری کاملاً سنگ لاخی با شیب تند و ناهموار با صرف زمان حدود نیم ساعت بیشتر در مسیری پر از چویل و آویشن عبور می کرد.

حال یکی از همنوردان در حین برنامه چندان مساعد نبود و همین مسئله باعث شد که بنده به اتفاق آقای زره پوش، رنجبر و خانم رستگار با 1 ساعت تاخیر به بقیه گروه در محل چشمه برسیم.

نهار را بعد از فریضه ظهر و عصر در سیاه چادر عشایری صرف نمودیم.

دو گروه دیگر که در کوه حضور داشتند با ماشین شخصی تا کنار چشمه آمده بودند که این باعث حداقل دو ساعت صرفه جویی در وقت کلی برنامه می شود.

مخصوصاً در برگشت که بخاطر خستگی، صرف نهار و گرمای خرداد ماه خیلی به انجام دلنشین برنامه کمک می کند.

راستی هوا آفتابی و تمیز در ارتفاع بخاطر نسیمی که می وزید خنک بود. رنج دارای پوشش گیاهی و جانوری بسیار عالی می باشد.

اینجاه چرای بی رویه رمه ها مثل دیگر کوههایی از این قبیل خیلی به اکو سیستم کوه آسیب می زند. البته صدای شلیک گلوله شکارچیان گیج و بی رحم هر از گاهی سکوت و آرامش کوه را هدف می گرفت.

این کوه هم مثل دیگر کوههای فارس، دلسوز و محیط بان ندارد و کلاً به امان خدا سپرده شده. در بعضی قسمتها بوته های چند ساله را آتش زده بودند. (شاید چشمهایم زیادی حساسند)

ساعت 10/17 به خودرو واقع در اول جاده خاکی رسیدیم و برنامه صعود رنج را بحمدالله با موفقیت به اتمام رسانده و ساعت 40/17 بطرف شیراز حرکت کردیم.

در پایان از مرد خستگی ناپذیر کوه و قله جناب آقای زره پوش که با درایت و مدیریت خاص خودشان باعث شدند خاطره خوشی در ذهن همه اعضاء گروه نقش ببندد و همچنین از بقیه اعضاءکه با همدلی و صمیمیت مثال زدنی همدیگر را کمک می کردند تشکر و سپاس فراوان دارم.

باشگاه شیراز جوان

گزارش کتبی : عبدالرسول عباسی