شهرستان داراب در جنوب شرقی استان فارس قرار گرفته است و دارای سه شهر به نام های داراب ، جنت شهر و دوبرجی می باشد و مرکز شهرستان شهر داراب است.
شامل چهار بخش مرکزی ،رستاق ، فورگ و جنت می باشد. وسعت این شهرستان حدود 7500 کیلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دریا 1180 متر می باشد.
نام شهر داراب برگرفته از داریوش دوم (داراب) می باشد. در روایات گوناگون داراب یکی از شاهان ایران در شاهنامه فردوسی بوده که پدر دارا (داریوش سوم هخامنشی) شناخته می شود.

از لحاظ تاریخی داراب یکی از کهن ترین شهرهای ایران است و در گذشته داراب گرد نامیده می شده و به صورت مدور در میان دشتی بزرگ ایجاد شده و پیرامون آن کندگ یا خندق بزرگی برای حفاظت از شهر ایجاد نموده اند.
محققین اعتقاد دارند این شهر از تاسیسات عصر هخامنشی محسوب می گردد. شهر داراب گرد در عصر ساسانی به عنوان مقر اردشیر بابکان سرسلسله این خاندان از اهمیت و اعتبار ویژه ای برخوردار بوده و همچنین سومین ولایت بزرگ پارس نیز بوده است.
در دوره ی اسلامی نیز این شهر اهمیت خود را همچنان حفظ کرده است . از نظر جغرافیایی هم اکنون در جنوب خاوری استان فارس قرارگرفته است و از خاور با شهرستان حاجی آباد استان هرمزگان ، از شمال با استهبان و نی ریز ، از جانب باختر با فسا ، ازجنوب با زرین دشت و لارستان همجوار است.
از جمله پوشش های گیاهی و کشاورزی مهم داراب شامل : گل محمدی گندم، مرکبات ، پنبه ، ذرت، خرما و در کوهستان درخت انجیر می باشد. مرکبات داراب شامل پرتقال ، لیمو ، نارنگی ، نارنج ، دارابی و بکرئین می باشد.

لازم به ذکر که است که داراب یکی از بزرگترین تولید کنندگان گندم در کشور محسوب می شود.
از لحاظ گردشگری این شهرستان با دارا بودن آثار تاریخی و فرهنگی و طبیعی یکی از مناطق مهم گردشگری استان فارس محسوب می شود. از جمله آثار تاریخی ، شهر باستانی داراب گرد در 8 کیلومتری جنوب شهر فعلی که به قلعه داراب گرد یا قلعه دحیه شهرت دارد و اولین شهر مدور در سرزمین ایران است و الگوی معماری این شهر در ساخت شهرهای مدور دیگر مانند تیسفون و گور مورد استفاده قرار گرفته است. نقش برجسته داراب گرد در 4 کیلومتری جنوب شهر و از دوره ی ساسانیان به جای مانده است.
آتشکده آذرخش معروف به مسجد سنگی، نقش شاهپور، آتشکده آذرجو معروف به اغلان قز و مسجد جامع داراب تنها مسجد تاریخی 4 مناره جهان و قدیمی ترین اثر تاریخی در مرکز شهر داراب است و همچنین آبشار فدامی که در بخش فورگ قرار گرفته ، عریض ترین آبشار ایران به حساب می آید و با دارا بودن چشمه های آب شور و شیرین و آب گرم و سرد یک اثر طبیعی بسیار زیبا به وجود آورده است.

آبشار فدامی در منطقه فورگ در روستای فدامی و در فاصله 80 کیلومتری داراب واقع شده است و آب آن از کوه های جنوبی رستاق سرچشمه می گیرد. درارتفاع حدود 800 متری از سطح دریا قرار گرفته و دبی آب آن در هر ثانیه حدود یک متر مکعب میباشد و به هنگام ریزش از پرتگاه به حوضچه ای به عمق 20 متر می ریزد. البته با وجود بارندگی ها و سیلاب های اخیر در منطقه تغییراتی در شکل منطقه به وجود آمده بود.

شروع برنامه و قرار ساعت1 ظهر پنجشنبه(1390/9/3) بود که با مقداری تاخیر بسمت مقصد حرکت کردیم. تعداد اعضای گروه 18 نفر بودند که با توقف هایی که در حین مسیر داشتیم حدوداً  5 ساعت بعد به شهر داراب رسیدیم و بچه ها جهت مقداری خرید و هماهنگی سرپرست با راهنماهای محلی دقایقی توقف کردیم .

سپس از آنجا با همراهی دوست محلیمان به سمت فورگ حرکت کردیم و بعد از 2 ساعت به ابتدای مسیری رسیدیم که با هماهنگی سرپرست برنامه، دومین راهنمای محلی در ابتدای آن ایستاده بود و پس از دو مرتبه گذشتن از رودخانه حدود ساعت 10 به منطقه رسیدیم .

 بعد از رسیدن به منطقه، مسئول فنی و سرپرست برنامه به علت بارش در روزهای قبل و تغییرات در منطقه، چند دقیقه ای را جهت شناسایی مکان مناسب برای برپایی کمپ به گشت زنی در اطراف پرداختند و پس از پیدا کردن مکان مناسب بازگشته و بچه ها را بسمت محل برقراری کمپ راهنمایی کردند. پس از چند دقیقه پیاده روی، بچه ها به محل شناسایی شده رسیدند و همه با کمک هم به برپایی چادرها و درست کردن آتش مشغول شدند و با گذشت چند ساعتی در کنار آتش و استفاده از صدای بسیار زیبا و دلنشین آبشار و رودخانه به خوردن شام مشغول شدند. واقعاً شب با صفایی بود و تمام خستگی راه از بین رفته بود . صدای آبشار در تاریکی ذوق و شوق زیادی برای صبح شدن و طلوع خورشید را جهت دیدن آبشار در بچه ها به وجود آورده بود. همچنین آسمان صاف و پرستاره و گذر چندین شهاب در آسمان فضای بسیار قشنگی را در آن جا ایجاد کرده بود. بعضی ها در چادر یا بیرون چادر و یا در کنار آتش شب را سپری کردند.

حدود 8 صبح بچه ها بیدار شدند و پس از خوردن صبحانه مسئول فنی آقای سازگار به بعضی از بچه ها مقداری نکات فنی را آموزش دادند و روی یکی از دیوارهای بالای منطقه کمپ با شیب منفی که داشت یک صعود و فرود را انجام دادند.

در ساعت 10 بچه ها پس از گذشتن از رودخانه و گرم کردن و نرمش توسط آقای کارآمد جهت بازدید از منطقه حرکت کردند.

در منطقه آبشار فدامی آنتن دهی موبایل وجود نداشت و دسترسی به آب شرب نسبتاً راحت بود.

در ادامه مسیر باید از میان نی زارهایی بسیار زیبایی در حاشیه رودخانه روئیده بود عبور می کردیم که مسیری بسیار جذاب و در عین حال پرهیجانی را داشت. طبق صحبت های آقای سازگار سنگ ها و فسیل های بزرگی که به صورت افقی در مسیر حاشیه ای وجود داشته اند نشانه ای از ریزش و تخریب مناطق مرتفع کناری بوده است. بعد از پشت سر گذاشتن نی زارها به یک آبشار وسیع ولی حجم آب بسیار کم که نشان از

آخرین روزهای زندگی اش را داشت، ‌رسیدیم. هر قدم از منطقه زیبایی و جاذبه متفاوتی نسبت به دیگر جاها داشت. علاوه بر نی زارها و بوته ها و گیاهان منطقه درختان بید و نخل نیز به چشم می خورد. در برکه های اطراف رودخانه نیز وجود بچه ماهی ها دلیل بر زندگی آبزیان در آن منطقه داشت. در طول مسیر چشمه های متعددی بودند که اکثراً آب شور داشتند و به رودخانه منتهی می شدند.

بعد از دو ساعتی پیاده روی به منطقه ی خوش آب و هوایی رسیدیم که تعداد درختان بزرگ ، سبزه ها و درختچه های نخل تراکم بیشتری پیدا کرده بودند. نکته تاسف باری که در منطقه وجود داشت ، سوزاندن بخش عظیمی از پوشش گیاهی بود.وجود مدفوع و ردپاهای گوناگون دلیل بر زندگی حیواناتی از جمله گراز ، روباه، گرگ، خرگوش و شغال در منطقه را داشت .

تعداد زیادی غار با عمق های مختلف و اشکال و قندیل های زیبا در منطقه وجود داشت و همچنین فعالیت های ژئوفیزیکی و زمین شناسی از جمله گسل ها ،‌طاق دیس ها ، ناودیس ها ، کانی ها و بلورهای مختلف سنگی و رسوبی و نمکی و خاک های مختلف از جمله گل رس و گل سرشور از دیگر جاذبه های آنجا بود.

همین مسیر را مجدداً برگشتیم و بچه ها مشغول درست کردن خوراک و صرف آن شدند و حدود ساعت 2:30 بود که بچه ها جهت عزیمت به شیراز سوار مینی بوس شدند. خوشبختانه حادثه و اتفاق خاصی برای کسی رخ نداد. ولی در صورت نیاز حدود 30 الی 40 دقیقه تا اولین مرکز بهداری فاصله می باشد.

در نهایت پس از حرکت مینی بوس حدود ساعت 9:30 به شیراز رسیدیم . در اینجا جا دارد از سرپرست، مسوول فنی ،‌مسوول باشگاه و همه کسانی که در باشگاه فعالیت می کنند و کلیه همنوردانی که در به وجود آوردن چنین خاطرات زیبایی نقش ایفا می کنند تشکر کنم .  

سرپرست برنامه: عباس ابراهیمی

مسوول فنی: شهنام سازگار

گزارش شفاهی: سعید گلریزخاتمی

گزارش کتبی: سعید گلریزخاتمی