تاریخ اجرا:1390.01.25

7:30 از ابتدای خیابان نیایش واقع در بلوار چمران حرکت کردیم(ارتفاع:1547متر).دمای هوا 18درجه سانتیگراد و رطوبت 22% بود.آخر بلوار ، زمین خاکی بود که مستقیم به یک کوچه منتهی می گردید.

اگر با ماشین باشیم می توان از کوچه بهار نو وارد شد و سپس اگر وارد اولین کوچه دست چپ شویم و مستقیم ادامه دهیم به جلوی همین کوچه میرسیم.در ادامه مسیر هر جا سه راه یا چهار راهی بود به سمت راست می پیچیم.باغ های زیادی در دو طرف مسیر و کوچه ها قرار داشت.بیشتر جاها با رنگ بر روی دیوار نوشته و فلش خورده:کوچه 32محمودیه بعد از یک ساختمان نوساز وارد جاده خاکی با باغ هایی در دو طرف آن می شویم.

 

 

به اراضی دانشگاه شیراز میرسیم و در ادامه کوهی در سمت چپ نمایان می گردد.در سمت راست حرکت ما باغ وسیعی است که در آن انگور کاشته شده و محل پارک ماشین کوه نوردان و سنگ نوردان می باشد.

 

 

به سمت اولین دره یعنی دره غولکی رفتیم.قبل از دره علامت هایی با رنگ بر روی بعضی سنگ ها بود که نشان از جاده ای است که قرار است در آینده از کنار دره بگذرد.

 

در ابتدای دره که فاصله آن از بلوار نیایش 2کیلومتر است ایستادیم و نرمش کردیم .(ارتفاع:1677متر)

 

 

به راه خود ادامه دادیم.صعود از سمت جنوب و مخالف جهت باد انجام می شد.در دره مسیر های مختلفی جهت سنگ نوردی طبیعی و مصنوعی وجود داشت.از کنار مسیر خورشید و سروش گذشتیم و همان جا آقای چالاک توضیحاتی در مورد صخره،دیواره و اندازه آنها دادند و گفتند علت انتخاب مسیر دره غولکی به باباکوهی جهت آشنایی گروه با صخره و دیواره بوده است.سپس مسیر را مستقیم و به سمت انتهای دره ادامه دادیم.

 

 

در بعضی جاها مسیر های سنگی کوتاهی بود.

 

در ابتدای یکی از این مسیر ها آقای چالاک توضیحاتی در مورد انواع گیره های ناخنی،انگشتی،مشتی،اصطکاکی و نیز جهت های افقی،عمودی،مایل و معکوس گیره ها و روش های صحیح بالا رفتن از سنگ و حفظ تعادل در روی سنگ و هنگام بالا رفتن از آن دادند.در ضمن اطلاعاتی در مورد درجه بندی یوسی می تی دادند و گفتند که یوسی می تی دره ای در آمریکاست.این درجه بندی 5 قسمت دارد.در مسیر درجه یک می توان بدون گرفتن دست بالا رفت.درجه 2 گاهی وقت ها از دست استفاده می شود.درجه 3 از دست و پا همزمان استفاده می شود .درجه 4 افراد مبتدی از طناب استفاده می کنند و درجه 5 همه افراد از طناب استفاده می کنند.

 

 

سپس به مسیر خودادامه دادیم.به خاطر باران روز های پیش در زیر اکثر سنگ ها خزه بسته بود و پر از پر سیاوشون بود.

 

سنگ آب ها در بیشتر جاها دیده می شدند.

 

 

درخت های انجیر کوهی پر از انجیرهای سبز و نرسیده بودند.

 

 

کنگر،کاسنی و آویشن باریک بر روی زمین و در بین اکثر سنگ ها و صخره ها روییده بودند.

 

 

گیاهان گوشتی از بین سنگ ها بیون آمده بودند ولی گل های آنها هنوز باز نشده بود.

 

 

بابونه و سر زرد و دیگرگل ها در مسیر به وفور دیده می شد.

 

در انتهای دره از مسیری سنگی بالا رفتیم (ارتفاع:1926متر)و بعد از آن به سمت راست پیچیدیم.

 

در ادامه مسیر شیب چندانی نداشت.در ساعت 9:30 خطالراس بودیم(ارتفاع:2000متر).آنجا آقای چالاک توضیحاتی در مورد اصطلاحات پایه کوهنوردی دادند(خط الراس؛قله،کوه،تپه،یال،دره،گردنه،خطالقعر و...)

به مسیر خود ادامه دادیم.اکبر آباد و زیبا شهر در سمت چپ ما پیدا بود.

 

 

در ادامه به دکل برق بزرگی رسیدیم و از آنجا مستقیم به سوی بلنذی روبرو رفتیم.

پس از آن از سمت راست کمی پایین آمدیم .

 

 

 

 

و سپس رو به سوی توربین بادی و آنتن حرکت کردیم.

 

 

ساختمان صدا و سیما در سمت چپ ما دیده می شد.

 

گل سنگ هایی در مسیر دیده می شد که گل های آن خشک شده بودند.

 

 

ولی شقایق و دیگر گل ها را به وفور در مسیر خود می دیدیم.

 

 

غار بزرگی در سمت چپ مسیر قرار داشت که افرادی در آن نشسته بودند و آش روشن کرده بودند(ارتفاع2122متر)

کم کم ارتفاع خود را کاهش داده و وارد جاده خاکی بزرگی شدیم .

 

پس ازطی کردن قسمتی از مسیر در جاده از سمت چپ جاده بالا رفته و به سوی فنس ها رفتیم.از زیر فنس ها رد شدیم و مسیر مستقیم را در پیش گرفتیم.

 

 

در مکانی نزدیک به توربین بادی ، روی لوله انتقال آب و در کنار گل های زیبا نشسته ومشغول خوردن خوراکی شده و استراحتی کردیم .

 

 

سپس به جاده آسفالت منتهی به بی سیم رفتیم و رو به پایین حرکت کردیم.

 

پس از اولین پیچ از سمت راست وارد جاده خاکی کوچکی شدیم که درخت های زیتون در دو طرف آن کاشته شده بود. همه جا سبز و پر از گل های گوشتی، بابونه،شقایق،ماهور و...بود.

 

 

 

 

مسیر را به سوی یال دره شیخ ادامه دادیم .سمت چپ یال ،مقبره باباکوهی و سمت چپ، دره شیخ قرار داشت.

 

 

با رای گیری از بچه ها تصمیم گرفتیم از سمت راست به مسیر خود ادامه دهیم و فقط به دیدن آرامگاه باباکوهی از دور قناعت کنیم.

در همین موقع آقای چالاک دره های موجود را نام بردند که عبارت بود از:تنگ الله اکبر،دره باباکوهی،دره شیخ،دره چشمه چنار یا میرزا علی،دره گبری کوچک،دره صدا و سیما و 4 در دیگر که در نهایت با دره غولکی ختم می گردد.

به سمت راست و آرام آرام ارتفاع کم کردیم.

 

 

از انتهای کوچه کوهسان پایین آمدیم.مسیر بسیار سرسبز و زیبایی بود.

 

 

در موقع پایین آمدن مسیری دیدیم که جهت رول کوبی و سنگ نوردی مناسب به نظر میرسید.

 

کوچه را تا رسیدن به بلوار جمهوری ادامه دادیم و در ساعت 14:15 در ابتدای خیابان کوهستان بودیم(ارتفاع:1674متر) و برنامه به پایان رسید.

 

 

بلند ترین ارتفاع در طول مسیر 2151متر و کل مسافت پیموده شده 6.7کیلومتر بود.

سرپرست برنامه:فریدون خسروی

مربی:محمد رضا چالاک

افراد شرکت کننده در برنامه:نوید داریا،عباس ابراهیمی،پگاه جمالیان،نیاز کارآمد،اکرم معدنیان،زهرا اطمینان،داوود قاسمی،اکرم بزرگیان،نوید جعفری،میترا کیانی پور،مهدی ثمرده،مهدی غارسی،مهشید نصیری،محسن اوجی،سحرناز احمدی

گزارش از:پگاه جمالیان،اکرم بزرگیان