به نام خالق کوه ها

نفرات شرکت کننده:

آقایان:

نیما شعبانی (سرپرست و مربی)

مهدی زارع(همیار سرپرست)

افشین مازندرانی(گزارشگر تصویری)

محمد طاها مولا (مهمان)

حمید بناییون (گروهدار)

علی گودرزی(جانشین سرپرست)

بانوان:

سارا عماد(پزشک)

لیلی انوری(مهمان)

فاطمه خلقی(مسئول محیط زیست و گزارشگر)

شیوا کشاورز(مسئول فنی و سرپرست بانوان)

زهرا ترابی(مهمان)

مهرنوش حسینی(مهمان)

کبری طالبی(مهمان)

معصومه زارع(مهمان)

 

استان:کهکیلویه و بویراحمد

 شهرستان : سیسخت

مسافت پیموده شده: 27 کیلومتر

تعداد گام ها: 38000 گام

کالری مصرفی: 2300

وضعیت هوا : صاف

سرعت وزش باد : حدود ۱۰ تا ۴۵ کیلومتر در ساعت

دمای شروع : 15 درجه 

دمای قله : 12 درجه

  

دسترسی موبایل و اینترنت: در بعضی از نقاط خوب

 

پوشش گیاهی

در دامنه‌های جنوبی پارک ملی و منطقه حفاظت‌شده دنا تا ارتفاع ۲۵۰۰ متر جنگل بلوط همه جا را پوشانده‌است. در میان این درختان و نواحی و ارتفاعات مختلف گونه‌های جنگلی دیگری نظیر بنه، کیکم، ارژن و انواع بادام کوهی دیده می‌شود اما تسلط کامل با گونه بلوط Quercus Branti است.

از ارتفاع ۲۵۰۰ متر به بالا جنگل بلوط تمام شده و درختچه‌های ارژن، شن، انواع گون‌ها و درختان سرو کوهی دیده می‌شوند. از ارتفاع ۳۵۰۰ متر به بالا اثری از درخت و درختچه در این منطقه مشاهده نمی‌شود و تنها شاهد پوششی از گون‌ها و گیاهان علفی و بوته‌ای در سطح زمین هستیم.

از ارتفاع ۴۰۰۰ متر به بالا دیگر خبری از بوته‌های سطحی منطقه نیست و تنها شاهد گیاهان کوچک و زیبایی در پناه سنگ‌ها و شکاف صخره‌ها هستیم و برخی از این گیاهان در اوایل تابستان گل‌های ریز، رنگین و بسیار زیبایی به بار می‌آورند.

حداقل ۱۲۰۰ گونه گیاهی درمنطقه شناسایی شده که از این تعداد ۵۰ گونه آندمیک مختص این منطقه است.[۴]

تعداد تیره‌های شناسایی شده حدود ۹۰ تیره از ۱۵۰ تیره گیاهی ایران

تعداد ۴۳۰ جنس از ۱۲۱۵ جنس گیاهی ایران

تعداد ۱۲۰۱ گونه گیاهی از ۷۵۰۲ گونه گیاهی ایران

تعداد ۵۰ گونه آندمیک برابر ۱۷٪ کل گونه‌های اندمیک ایران

۱۰۰ گونه از ۵۰۰ گونه درخت و درختچه ایران (۲۰ درصد)

وجود تعداد ۱۲۸ گونه دارویی، ۱۱۰ گونه زیستی وحشی، ۸۴ گونه رنگده و ۶۱ گونه خوراکی وحشی، نشان‌دهنده ارزش دارویی، خوراکی، مرتعی و حفاظتی گیاهان دنا است.

  

پوشش جانوری

تاکنون تعداد ۱۶۹ گونه جانوری در این منطقه شناسایی شده‌است. در سال‌های اخیر با حفاظت از این زیست‌بوم حیاتی، گونه‌های حائز اهمیت چون کل و بز، خرس قهوه‌ای، خوک وحشی، پلنگ و … افزایش یافته‌است. وجود حیواناتی چون هما، عقاب طلایی و پلنگ که در راس هرم غذایی قرار دارند، نشان از کیفیت این زیستگاه دارند.

پستانداران

تعداد گونه‌های پستاندار پارک ملی و منطقه حفاظت شده دنا عبارتند از: کل و بز، گراز، خرس قهوه ای، پلنگ، گرگ، روباه، کفتار، شغال، گورکن، موش کور، موش خرما، سنجاب جنگلی، خرگوش، سمور، راسو، خفاش، نعل اسبی، گربه وحشی، کاراکال، خفاش گوش بلند، سگ آبی، تشی، جوجه تیغی، سیاه گوش و گوزن زرد ایرانی (در اسارت)

پرندگان

پرندگان منطقه پارک ملی و منطقه حفاظت شده دنا شامل ۸۴ گونه است که شاخص‌ترین آنها عبارتند از: خانواده قرقاول، کبک دری، کبک معمولی، تیهو، بلدرچین، شاه بوف، جغدهای ماهی خوار، جغد گوش دراز، جغد جنگلی، عقاب پرپا، عقاب جنگلی، عقاب طلایی، کبوتر چاهی، خانواده سبزقبا، خانواده ماهی خورک، خانواده هدهد، خانواده دارکوب، خانواده چکاوک، خانواده سار، خانواده کلاغ، خانواده گنجشک، خانواده سهره و خانواده باز

آبزیان

تعداد ۲۰ گونه آبزی در دنا شناسایی شده‌اند که برخی از آنها عبارتند از: عروس ماهی، خرچنگ، ماهی قزل آلا، ماهی شیربت (سرخه)، ماهی لوتک، سیاه ماهی (زردک)، سس ماهی (سردراز)، مارماهی، سگ ماهی، ماهی گل خورک، رفتگر ماهی و انواع حشرات آبزی

دوزیستان و خزندگان

در منطقه دنا تعداد ۳۹ گونه شناسایی شده‌اند که شاخص‌ترین آنها عبارتند از: لاک پشت، قورباغه، وزغ، افعی، مار جعفری، تیرمار، پله مار، کورمار، مار آبی، مار پلنگی، مار قیطانی، مار دشتی، شترمار، آگاما و مارمولک

گونه‌های جانوری در معرض خطر انقراض (EN) یا تهدیده شده و آسیب‌پذیر (VU): دلیجه کوچک، اردک مرمری، خفاش مدیترانه ای، کل و بز، بالابان، کرکس کوچک، عقاب تالابی، عقاب شاهی، فاخته خاوری، پلنگ ایرانی، گربه وحشی، گربه جنگلی، سیاه گوش، دال معمولی، پیغو

 

 

 گزارش برنامه

 

باز هم یک جمعه دیگر ، باز هم فرصتی برای دیدار با طبیعت ، به دیدار عاشقانه و باز هم کوه..

تقریبا چهارشنبه بود که لیست شرکت کنندگان تکمیل شد و حتی عزیزانی برای رزرو نیز نامنویسی کرده بودند.هفت نفر از اعضای باشگاه و هفت نفر دیگر میهمان.برنامه ریزی ها انجام شد و بالاخره جمعه چهاردم خرداد ماه فرا رسید.

طبق قرار قبلی ساعت سه و نیم صبح از شیراز به سمت سیسخت حرکت کردیم.

حدود ساعت 7:30 به سی سخت رسیدیم و از آنجا به محیط بانی بعد از چشمه میشی رسیدیم ،همه جلوی درب محیط بانی آماده حرکت بودیم.

   

از مسیر آسفالت به پیمایش خود را آغاز کردیم و پس از طی نیم ساعت، برای صرف صبحانه كنار چشمه توقف كرديم.بعد از صرف صبحانه سرپرست نظم و ترتیب گروه را برایمان توضیح داد تا طبق آن در صفی منظم آماده ی صعود شویم.از رودخانه گذشتیم و  دره ای که پر از درختان با سايه هاي فرح بخش كه فضاي مناسبي براي مسافرين فراهم كرده بود پشت سر گذاشتیم.

 

مسير پاكوب را به سمت درياچه ادامه داديم. تصوری که از دریاچه از سالهای پر بارش قبل داشتیم جوری دیگر بود.متاسفانه بدلیل بارش کم تصویر دریاچه ی کوه گل در ذوقمان زد اما باز هم چیزی از زیبایی های طبیعت کم نمی کرد.

 

دریاچه را گذشتیم و از کنار آبراه هایی که توسط آب شدن برفچال های بالادست تشکیل شده بود گذر کردیم ومسیرمان را ادامه دادیم وپاکوب ما را به اندکی افزایش ارتفاع راهی میکرد ، در مسیری سبز و زیبا پیش میرفتیم.تراورس خود را از پاکوبی که تشکیل شده بود بسمت جنوب غربی ادامه دادیم و از طبیعت دل نشین دنا لذت میبردیم.

 

پاکوب را ادامه دادیم و پس از طی کردن پستی ها و بلندی ها ، قله را در سمت چپ خود مشاهده کردیم،انگار که ما را صدا میزد.مسیر هایی که بطور مستقیم به قله منتهی میشد از دور راهی ساده بودند ، اما حقیقت چیزی دیگر است...دسترسی به این مسیر ها بسیار دشوار و خطرناک میباشد.

 

پاکوب تراوس جنوب غربی را تا جایی ادامه دادیم که به یالی منتهی میشد و ما را به قله می رساند.ریتم سرعتی گروه بسیارپایین بود و توان میهمانان کاهش یافته بود.

 

جی پی اس تقریبا 300 متر اختلاف ارتفاع را نشان میداد و حدودا یک ساعت و نیم دیگر پیمایش مانده بود.

 

سرپرست جهت ادامه مسیر نظر خواهی کرد اما تصمیمش مشخص بود...میهمانان که از کوه و کوهنوردی بی اطلاع بودند مخالفت کردند و تمایل رسیدن به قله و گرفتن عکس های یادگاری داشتن و برعکس اعضای هوشمند و دانای شیراز جوانی با درایت کامل موافقت خودشون با تصمیم سرپرست اعلام کردند.

 

ساعت یک و نیم بود و طبق قانون نانوشته ساعت 2 تصمیم بر آن شد که از همانجا بازگردیم.پاکوب را بازگشتیم تا به دره ای با ریزال هایی رسیدیم که تقریبا میشد از آن گذر کرد...با حمایت عزیزان همگی به پاکوب پایینی رسیدیم و در کنار چشمه سردو اندکی استراحت کردیم و ناهار خوردیم.

 

سپس از همان مسیری که صعود کرده بودیم بازگشتیم تا به رودخانه ی اول رسیدیم و خود را با خنکای آب و سایه ی درختان روحی تازه بخشیدیم.

 

جناب جمشیدی ، راننده مینی بوس منتظرمان بود که پس از طی کردن مسیر آسفالت به او ملحق شدیم بسمت شیراز روانه شدیم.

تقریبا ساعت 11:30 بود که شیراز زیبا را با سلامت کامل دیدیم.

 

نکته ای که امروز متوجه آن شدم و شاید اکثر کوه نوردان آن را میدانند این بود که اول سلامتی ما مهم می باشد،قله ها همیشه می مانند.

کارگروه کوهنوردی باشگاه شیراز جوان