اسطوخودوس(Lavandula) 

نام لاتین این گیاه لاواند و به معنای شستشو است.
اسطوخودوس (Lavandula) در بیشتر نقاط دنیا به حالت خودرو می‌روید مخصوصا در جنوب فرانسه ، مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدر زیاد وجود دارد و بسته به شرایط محیط و خاک به انواع مختلف ظاهر می‌شود. اسطوخودوس گیاهی است چند ساله به ارتفاع حدود نیم متر با برگهای متقابل ، باریک ، دراز سبز رنگ و پوشیده از کرکهای سفید پنبه‌ای.
بوعلی سینا این گیاه را جاروی دماغ نامیده است . اسطوخودوس در درمان بیماریهای عصبی ، استرسها ، خستگی های روحی و سردردها مفید است . در درمان تیک عصبی بکار می رود . از جمله خواص دیگر آن ضد عفونی کننده خوبی می باشد . بعنوان بخور و درمان زکام و سرماخوردگی و بیماریهای ریوی ، درمان سینوزیت بهمراه گیاه مرزنجوش یا بومادران بعنوان بخور استفاده می شود . یک مشت از هر کدام با ۲ لیوان آب جوش بخور داده شود . برای رفع بی خوابی در قدیم یک مشت از برگ این گیاه را زیر بالش می گذاشتند.

مرزنجوش بُستانی -مرزنگوش بستانی – مرزنگوش تر


نام علمی Origanum Majorana
نام انگلیس Sweet Marjoram

معرفی و گیاهشناسی
مرزنجوش بُستانی یکی از گیاهان دارویی قدیمی جهان است که مردمان مصر و یونان باستان این گیاه را می شناخته اند و از آن به عنوان ادویه استفاده می کرده اند. مرزنجوش بستانی گیاهی علفی و چندساله است که ارتفاع آن گاها به 50 سانتی متر نیز می رسد. برگ های تخم مرغی شکل و گل های سفید آن که توسط 4 ردیف براکته پوشیده هستند، از علائم مشخص برای شناسایی این گیاه محسوب می شوند. بوی بسیار زیبای این گیاه چنان انسان را به خود جلب می کند که یکی از اساتیدم نام این گیاه را ادکلن طبیعی گذاشته بودند و لذا در صابون‌سازی جهت معطر ساختن آن استفاده می‌کنند نیز برگ آن را پس از خشک کردن گرد نموده، در معطر ساختن غذا استفاده می‌کنند

گیاه باریجه ( Ferula gummosa boiss ) با نام عمومی    GALBANUM ازخانواده Umbelliferae  ( Apiaceae ) ،گیاهی چند ساله ، منوکارپیک ( بعد از ۵-۶ سال ساقه ی گلدهنده ظاهر می شود ) ، وحشی و بومی نواحی کوهستانی مرطوب و نیمه خشک ایران و چند کشور حوضه دریای مدیترانه است .این گیاه در قسمت های شمالی و جنوبی کشور رشد می کند.

 

آویشن (thymusvulgris)

تيره ي نعناعيان
اين درختچه ي كوتاه وخاكستري كه ارتفاعش به 10 تا 40 سا نتيمتر مي رسد به صورت خود رو در تمام مناطق گرم وآفتابي مي رويد(در مناطق كوهستاني لا به لاي سنگها فرو مي رود ) همچنين در بسياري از باغ ها نيز كاشته مي شود . شاقه اش چوبي و پر شاخه باريك و مستقيم است . برگهايش حاشيه ي تاب خورده وسطحي زيرين پرزدار دارند . و ريز و نوك تيز اند .
گلها كه زير برگهاي بزرگ جمع مي شوند ؛ ريز و صورتي و سفيد يا بنفش هستند گل در اوخر بهار تا اوايل پاييز باز مي شوند قسمت هاي مورد استفاده :سر شاخه هاي گل دار و برگ . توصيه ميشود كه گل و برگها در زماني كه كه گياه حيث ماده فعالش غني تر از هميشه است يعني در آغاز گل آوري چيده مي شود.

 به فارسی، « دم اسبی» ، « دم اسب» و « علف هفت بند» گویند. درکتب طب سنتی  با نامهای « ذنب الخیل» و « ذنب الفرس» نامبرده شده است. به فرانسوی آن را Prele des Queue do cheval , Queue do renard , champs , Bottle brush Equisetum می نامند. گیاهی است از تیره) Equisetaceae دم‌اسبیان(نام علمی آن Equisetum arvense L. می باشد. حدود ۵۰ نوع از گیاه دم اسب وجود دارد که در سراسر دنیا دیده می شود. گیاه دم اسب دارای مقدار زیادی آلومینیوم ، پتاسیم، منگنز و فلاوانوئیدزهای دیگر است.