تيرماه 1394 

رشته كوه دنا بزرگترين و بلندترين رشته از رشته كوه زاگرس است.

دنا بهشت كوهنوردان ايران است كه در حدود 49 چكاد با بلندای بیش از 4000 متر را در خود جاي داده است.

رشته كوه دنا را مي توان به سه رشته تقسيم كرد:

رشته مركزي: بزرگترين چكاد قاش مستان يا بيژن 3 با بلندای 4450متر از گردنه بيژن تا گردنه مورگل امتداد دارد.

رشته غربي: حدود 21 چكاد بالاي 4000 متر بلندای را در خود جاي داده است.

رشته شرقي: از گردنه بيژن شروع و به سمت شرق در امتداد است.

بلندترين رشته شرقي چكاد پازن پير با بلندای 4280 متر است.

 گزارش برنامه :

مسير حركت : شيراز- سپيدان- ياسوج- سي سخت- تفريح گاه كوه گل

طبق برنامه ريزي هاي قبلي قرار بر اين بود كه برنامه به صورت سه روزه انجام شود و هدف افراز (صعود) «چكاد كل خرمن» از «مسير گرده شيراز» براي آمادگي هرچه بيشتر جهت برنامه علم كوه بود.

سرپرست: آقاي محمدحسين رحمان ستايش

مسئول فني : آقاي مرتضي سرمست

تعداد 7 نفر خانم و 12 نفر آقا

روز اول:

طبق قرار قبلي ساعت 16:30 دقيقه تعداد 19 نفر از هموندان با شگاه شيراز جوان در مقابل پارك خلدبرين حضور بهم رساندند و بوسيله يك دستگاه ميني بوس هيوندا به سمت مقصد حركت كرديم. به دليل طولاني بودن مسافت تا سي سخت مسير را بدون توقف طي كرديم و اولين توقف در شهر سي سخت به منظور تهيه مايحتاج دو روز باقيمانده از برنامه انجام داديم و طبق توصيه هاي قبلي سرپرست محترم برنامه همراه داشتن حداقل سه ليتر آب براي هر نفر بایسته بود و افراد به تهيه نوشيدني و آب پرداختند.  




از سي سخت به سمت «كوه گل» حركت كرديم. به دليل تاريك شدن هوا فقط قادر به ديدن بخشي از جاده بوديم كه توسط چراغ ماشين مشخص مي شد و چندان از لذت تماشاي محيط سرسبز سي سخت بهره نبرديم و به خنكاي نسيمي كه از لابلاي درختان و سمت نهرها به سمت ما مي وزيد اكتفا كرده و سرخوش مي شديم.

حدود ساعت 22:30 دقيقه به «چشمه سردو» رسيديم. تفريح گاهي در ان منطقه احداث شده بود و از امكانات رفاهي فروشگاه هاي متعدد، سرويس بهداشتي، آلاچيق و ... برخورداربود و سبب جلب جمعيت قابل توجهي از خانواده ها شده بود.

پس از پياده كردن كوله پشتي ها از باربند ميني بوس همه در صفي منظم بدون استفاده از نور چراغ پيشاني به سرقدمي آقاي رحمان ستايش در سكوت در مسير پاكوب به سمت «تنگه كوه گل» به راه افتاديم . تنها صدايي كه به گوش مي رسيد  صداي آب خروشان رودخانه اي بود كه در سمت راست مسير حركتمان در جريان بود. بعد از حدود يكساعت كوهپيمايي به «چشمه نمك»  رسيده و تصميم به گذراندن شب در آنجا گرفته شد. به دستور سرپرست از برقراري چادر به دليل كمبود زمان خودداري كرده و پس از صرف شام زيراندازها را خارج كرده و براي استراحت چند ساعته آماده شديم. در ساعت 24:00 خاموشي زده شد و ساعت 04:30 بامداد جهت بيدار باش معين شد. آن چند ساعت را با آواي نغمه رودخانه به استراحت پرداخته و به صبح رسانديم. پس از برپا زدن همگي جهت پيمايش ادامه مسير آماده شدند. حدود نيم ساعت در تاريكي هواي بامداد در تنگ كوه گل به كوهپيمايي پرداختيم تا به «چشمه دوآب» رسيديم. پس از اقامه نماز دوستان  به پر كردن بطري ها از آب چشمه پرداختیم .

باز هم به سمت شرق به راه افتاديم، تقريباً در حدود ساعت هفت صبح هوا روشن تر شد و ما در ابتداي «مسير گرده شيراز» بوده  و با اشاره سرپرست برنامه به مسير صعود گروه متوجه شد كه تازه كاراصلي آغاز شده و همه خود را براي روزي سخت، نفس گير و پرهيجان آماده كردند و همانطور كه سرپرست از پيش اعلام كرده بود در حدود 12 ساعت كوهپيمايي تقريباَ سخت در پيش داشتيم.     

مسيري كه در تصوير مشاهده مي كنيد «مسير گرده شيراز» است






مسير «گرده شيراز» براي اولين بار توسط باشگاه شيرازجوان در زمستان سال 1382 گشايش يافت و موجب افراز چکاد زمستانه «چكاد كل خرمن» و نخستین پیمایش این مسیر هم به حساب مي آمد.

مسير گرده شيراز به اندازه انگشت شماري مورد صعود قرار گرفته كه اين برنامه هم جزء موارد شاخص به حساب مي آمد كه تعداد 19 نفر با كوله هاي سنگين و سه روزه موفق به صعود آن شدند. طولاني بودن و سختي اين مسير با چشم قابل رويت بود.

 دست به سنگ ها شروع شده بود و راه را بدون توقف ادامه ميداديم. پس از سپري شدن چهارساعت در حدود ساعت 11:00 سرپرست برنامه مكاني را در لابلاي صخره ها جهت صرف خوراک فوري در نظر گرفتند.









در «مسيرگرده شيراز» زيبايي هاي خاصي به چشم ميخورد مانند درختان كاج چندين ساله كه از ميان صخره هاي عظيم سر به فلك كشيده بودند.    

بعد از تغذیه طبق گفته آقاي رحمان ستايش سرپرست برنامه با محاسبه 12 ساعت كوهنوردي انتظار ميرفت كه در ساعت 17:00 به محل برقراري كمپ برسيم. خوشبختانه در حدود ساعت 16:30 دقيقه به منطقه موردنظر رسيديم. در پايين «چكاد كل خرمن» بخش هاي تقريباَ مسطحي به چشم ميخورد و طبق برنامه جهت برقراري كمپ در ارتفاع 4000 متري مناسب بود. در حدود هفت چادر برپا شد كه نفرات در آن ها تقسيم شدند. تعدادي از دوستان بر اين عقيده بودند كه همان پسین چكاد افراز گردد . پس از جلسه سرپرست با افراد گروه افراز چكاد به روز بعد موكول شد و تعداد ده نفر از افراد تصميم به صعود داشتند. خورشيد رفته رفته غروب ميكرد و گروه در ميان چادرها دور هم جمع شدند و يك شب نشيني كوتاه اما پرخاطره را ساختند. ساعت 21:00 خاموشي اعلام شد و يكي يكي چراغهاي چادرها خاموش شد.

چند ساعتي از خاموشي نگذشته بود كه همه با صداي شديد باد كه بر سقف چادرها مي كوبيد، بيدار شدند. مسئول فني و سرپرست برنامه درآن باد و سرماي شديد به بيرون از چادر آمدند و پس از چك كردن و ضعيت چادرها و اطمينان از اينكه براي كسي مشكلي پيش نيامده به سمت چادرهاي خود بازگشتند.

طبق قرار شب پيش، ساعت 04:30 افرادي كه براي افراز به « چكاد كل خرمن» آمادگي خود را اعلام كرده بودند بيدار شده و با كوله هايي كه از شب قبل آماده كرده بودند درحدود ساعت 05:00 راه چکاد را به سرقدمي آقاي زره پوش پيش گرفتند. مانند شب پيش شدت باد كم نشده بود و افراد با لباس زمستانه راهي مسير چكاد شدند. در اوايل مسير ريزال هايي بود كه به راحتي ميشد از ميان آن راه را پيدا كرد. قامت «چكاد كل خرمن» به ما نزديك و نزديك تر مي شد. تا اينكه به مسير گرده مانندي رسيديم و پس از دست به سنگ هاي متعدد و يك ساعت كوهپيمايي خود را بر فراز چكاد 4236 متري «كل خرمن» يافتيم. پس از سر دادن سرود چكاد و گرفتن عكس هاي يادگاري، ازمسيرهاي ساده تر كه بيشتر ريزالي بود به سمت كمپ حركت كرديم. مسير اصلي افراز ما به چكاد از قسمت جنوبي و گُرده اي بود اما مسير شرقي چكاد كه مسير برگشت نيز بود، با يك كوهپيمايي پرشيب همراه بود.




ساعت 07:30 دقيقه صبح به چادرگاه رسيديم. پس از جمع كردن چادرها آقاي رحمان ستايش كه متوجه شده بود گروه با مشكل كم آبي روبرو است به همرا دو تن از همنوردان به سمت دامنه پرشيب قله رفتند تا از يخچالي كه در آنجا بود آب تهيه كنند و اين امر پس از صرف يكساعت محقق شد و موفق به جمع آوري هفت ليتر آب شدند.

پس از آن به سمت «چكاد نمك» رهسپار شديم و چون تعدادي از همنوردان موفق به افراز «چكاد كل خرمن» نشده بودند تصميم سرپرست بر اين بود كه «چكاد نمك» نيز افراز گردد. تقريباَ به زير «چكاد نمك» رسيده بوديم و باز مسير گٌرده اي را پيش رو داشتيم و بعد از صرف يك ساعت پيمايش پرچم باشگاه بر فراز چكاد 4068 متري نمك نيز بر افراشته شد.

در حدود ساعت 12:00 ظهر بر روي «چكاد نمك» شروع به خوردن صبحانه نموده و پس از نيم ساعت و بعد از گرفتن عكس هاي يادگاري مسيرآبپخش را در پيش گرفتيم. به زير «چكاد برف كرمو» رسيده بوديم و تقريباَ گردنه بيژن مشخص شده بود و انتظار مي رفت كه طي دو الي سه ساعت كوهپيمايي به محل مورد نظر كه ميني بوسي در نتظار ما بود برسيم.

مسير زيبايي بود. چندين گروه كوهنوردي در بين راه ديده مي شدند كه هر كدام يكي از مسيرهاي رشته شرقي را پيمايش مي كردند.





پس از «برف كرمو» به سراشيبي تندي رسيديم و گذشتن از اين مسيرهاي پرشيب و ريزالي پس از اين كوهنوردي نفس گير چندان دشوار نمي نمود. ساعت ها مي گذشت و چندين يخچال ديگر در بين راه وجود داشت كه جويبارهايي از آنها جاري بود. در نهايت مسير پاكوب منتهي به پاركينگ «گردنه بيژن» رويت شد و پس ازچند ساعت كوهپيمايي در نهايت ساعت 05:00 عصر به ميني بوس رسيديم. پاركينگ شلوغ بود و اين نويد را مي داد كه گروه هاي كوهنوردي زيادي در منطقه حضور دارند. پس از جاي دادن كوله پشتي ها در ميني بوس به سمت سي سخت به حركت كرديم و بدون معطلي به سمت ياسوج، سپيدان و شيراز بازگشتيم. حدود ساعت 23:00 برنامه در پارك خلدبرين به اتمام رسيد.

در اينجا بايد از سرپرست محترم برنامه آقاي رحمان ستايش، مسئول فني آقاي مرتضي سرمست و همچنين جناب زره پوش تشكر ويژه اي به خاطر صبر و حوصله و هماهنگي و همراهي شان با كل اعضاي گروه داشته باشيم.                      

نكات قابل توجه:

1-   در فصل تابستان بايد آب به اندازه كافي به همراه برده و جيره بندي شود.

2-   در صورتيكه قصد شب ماني در منطقه را داريد حتماَ پوشاك زمستانه به همراه داشته باشيد.

3-   مسير گرده شيراز ، مسير گرده اي همراه با دست به سنگ بوده و افراد بايد از آمادگي جسماني خوبي برخوردار بوده و با اصول و قواعد سنگنوردي آشنايي داشته باشند.

 

گزارشگر: زهرا فرزانه