دماوند جبهه شمال شرقی 5 تا 8 شهریور 1399
کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. از دیدگاه تقسیمات کشوری، در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران قرار دارد. این کوه به هنگام صاف و آفتابی بودن هوا از شهر های تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه‌های جنوبی دریای خزر قابل رویت است. کوه دماوند در تاریخ سیزدهم تیرماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ملی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
دماوند را می شود یکی از جوانترین کوه‌های ایران دانست با عمری حداقل 38.500 سال و آخرین خبر از فوران این آتشفشان فاقد سابقه ثبت شده تاریخی است که گمانه ها بر 5.300 سال قبل از میلاد است اما عمده فعالیت آتشفشانی آن به 10.000 هزار سال قبل برمیگرده که باعث شکل گیری آن شده
پژوهشگران سازمان نقشه برداری کشور طی تحقیقی چند ماهه با تشکیل نقاط ارتفاعی دماوند، ارتفاع قله دماوند را که پیش از این در کتابها و منابع جغرافیایی ۵۶۷۱ متر عنوان شده است، ۵۶۰۹ متر و ۲۰ سانتی متر اندازه گیری کردند.تیم هفت نفره باشگاه شیراز جوان که متشکل از ۵ آقا و دو بانو بودند روز پنجم شهریور ماه ساعت ۵ صبح با دو خودرو شخصی حرکتشون رو شروع کردن به سمت روستای ناندل واقع در شمال شرقی کوه دماوند.
مسیر دسترسی:
شیراز، تهران، جاده هراز، و نهایت 50 کیلومتر مانده به آمل بعد از پلیس راه بایجان مسیر فرعی سمت چپ که منتهی می‌شود به روستای ناندل.بعد از رسیدن به روستای ناندل که حدود ساعت 21 هم بود در خانه ای که از قبل هماهنگ شده بود شب مانی داشتیم.
صبح روز ششم شهریور ساعت 6:20 دقیقه صبح با یک دستگاه نیسان به سمت گردنه سر محل آغاز پیمایش حرکت کردیم. بعد از رسیدن به گردنه سر و آماده کردن کوله ها برای حمل با قاطر، ساعت 8 صبح پیمایش به سمت محل کمپ شروع شد.بعد از حدود چهار ساعت پیمایش به کمپ رسیدیم.
کوهنوردان دشتی چمن زاری که در ارتفاع 4050 متری شمال شرقی دماوند هست رو دشت چمن یا خمن می‌نامند اما محلی ها این منطقه رو فریدون تخت و دشت وسیع و سر سبزی که در پایین و شمال کوه دماوند هست دشت چمن یا خمن می‌نامند.
ارتفاع گردنه سر 2900 متر و ارتفاع محل کمپ 4050 متر
بعد از برپایی کمپ و استراحتی کوتاه برای هم هوایی حدود 350 متر دیگر صعود کردیم و استراحتی یک ساعته در ارتفاع 4400 متری در کنار جان پناه تخت فریدون داشتیم. جان پناه تخت فریدون سال 1355 روی یال شمال شرقی دماوند ساخته شده.به علت باد شدید در تخت فریدون و کمبود جا برای برپایی چادر خیلی از کوهنوردان در فریدون تخت یا دشت خمن کمپ خود را برپا میکنن.
بعد از استراحتی کوتاه به محل کمپ برگشتیم و آماده استراحت و ریکاوری برای صعود روز بعد شدیم.نوشیدن مایعات با املاح و خواب خوب و مناسب میتونه هم هوایی خوبی باشه که صعود روز بعد رو آسان تر میکنه.
(از نظر علم پزشکی کوهستان کسی که در ارتفاعی بعد از 12 ساعت هنوز نتونه بخوابه و غذا بخوره مجاز به رفتن ارتفاع بالاتر نیست) شب نسبتا سردی رو داشتیم، بله هوای دماوند در شهریور ماه سرد تر از مرداد ماه میشه و جبه شمال و شمال شرقی دماوند هوای سرد تری دارن تا جبه های دیگه.صبح روز هفتم شهریور ساعت 4:20 دقیقه صبح پیمایش به سمت قله رو شروع کردیم با ریتمی آهسته و یک نواخت،ساعت8:15 دقیقه به ارتفاع 5000 متری رسیدیم.
از این جا به بعد به علت رقیق شدن هوا حرکت کندتر مناسب و بهتر هست ولی زیاد توی ارتفاع زیاد موندن هم کار درستی نیست. گذر از کنار یخچال عروسک‌ها و دره یخار و عبور از بام برفی از چالش های جبه شمال شرقی دماوند هست که متاسفانه هر ساله جان تعدادی از همنوردان رو میگیره که علت اون هم منحرف شدن از مسیر اصلی هست. سرانجام ساعت 12:10 دقیقه در هوایی مه آلود و با دمای حسی منفی 15 درجه قله صعود شد. بعد از گرفتن عکس جمعی و تکی شروع کردیم به برگشت به سمت فریدون تخت.
ساعت 7 عصر به کمپ رسیدیم و با مشورت دوستان تصمیم گرفتیم که شب مانی رو در روستای ناندل داشته باشیم که هم شبی گرم و راحت رو داشته باشیم و دوستان برای رانندگی به سمت شیراز در روز بعد استراحت کافی داشته باشن.
استراحتی کوتاه داشتیم در فریدون تخت (دشت خمن) و ساعت 20:30 به سمت گردنه سر حرکت کردیم تا با ماشین نیسانی که هماهنگ شده بود به ناندل برگردیم. ساعت 12:30 دقیقه شب به گردنه سر رسیدیم و پمایش سنگین و 21 ساعته پایان یافت.
ارتفاع صعود حدود 1600 متر و ارتفاع فرود حدود 2750 متر
نیمه شب ساعت 1:30 دقیقه به ناندل رسیدیم، خوابی بسیار دلچسب بعد از صعودی غرور آفرین و سنگین اصلا متوجه نشدم که چطور ساعت شده بود 7:30 صبح ولی خب لذت اون خواب همیشه به یادم میمونه. پنجره اتاق به سمت دماوند باز می‌شد.
و دماوند؛
همچنان مغرور و زیبا
از دماوند تشکر کردیم که به ما اجازه صعودی ایمن و سالم رو داد و خدا حافظی، شاید کوتاه مدت....
تشکر از همنوردان و دوستانی که برای این صعود زحمت کشیدن و تشکر ویژه از باشگاه شیراز جوان
مسئول فنی تیم و گروه دار : ایمان کریمی
همیار مدیر فنی : نبی الله فهندژ
همیار سرپرست : حسین برهانیان
سرپرست بانوان : بهار نعمت الهی
مدیر فنی بانوان : زهرا افشار
سرپرست تیم و پزشکیار و گزارش گر : محمد صفایی